Wedstrijdverslag OLM-KATASTROOF 1-3 20/5/2006

Of het te maken heeft met de naam van de tegenstander weet ik eigenlijk niet maar het is toch gepast om hier van een catastrofe te spreken. We begonnen nochtans goed met een kans die op de paal belandde en nog een kans die niet afgemaakt werd. Maar vanaf toen ging het van kwaad naar erger. We zakten weg, de tegenploeg kwam er ook niet door maar ze kregen net voor rust één bal voor doel en Kneukke maakte het af. Rust 0-1 maar nog geen paniek, we zouden de zaak wel rechtzetten. Een bolwassing van de trainer tijdens de rust zou het verschil gaan maken. Maar het werd er niet beter op. Een fout in ons strafschopgebied en alweer Kneukke zorgde voor een 0-2 voorsprong. Ward maakte er even later met een mooie lob nog 0-3 van, wij konden in het laatste kwartier nog temperen tot 1-3 en begonnen toen pas te voetballen maar het kalf was al verdronken. Een terechte overwinning van Katastroof en wij zullen de schande een jaar lang moeten dragen. Waar lag het eigenlijk aan? Onderschatting van de tegenstander misschien (daar hebben alle grote ploegen last mee)? Deckers die de match van zijn leven speelde (waar zo 'n marathon al niet goed voor is)? Kneukke die zijne draai vond (heeft dan ook een goede leerschool gehad en kende ons van binnenuit)? Een tegenploeg die blijkbaar niet voor niets weken getraind heeft (misschien volgend jaar ook mee beginnen)? Zaterdagavondblues?Verlamming door de vele supporters (wat moet Barça dan zeggen)? Schrik? Zitten we in een dipje? In de hoek waar de klappen vallen? Het zou dit allemaal kunnen zijn maar we moeten toch eerst en vooral naar onszelf kijken. De motivatie was op z'n zachtst gezegd niet optimaal, er werd niet geroepen, gepraat, de bal werd te lang bijgehouden, het middenveld weer te vaak overgeslagen, ... in feite hetgeen wat we de laatste weken wel meer aan de hand hebben maar waar we blijkbaar ook niet echt een antwoord op vinden. Het blijft wachten op betere tijden. Misschien vrijdag.
Wat overbleef was de aprés-foot en daarin hebben we laten zien dat we minstens even goed waren als onze tegenstander. We hebben het vat gegeven zoals beloofd en daarmee is het niet gebleven. Nog 3 vaten later was het voor iedereen genoeg en mochten we eindelijk gaan slapen. Wat moeten we nog onthouden? Dat het een lang jaar gaat worden maar dat het volgend jaar zeker voor herhaling vatbaar is. Dat de Barbie-Q lekker was. Dat groenten ook lekker zijn zonder brood en vlees. Dat het maar niet later werd (hele avond 22.45u). Dat het weer een gezellige, zatte bedoening was. Dat het ons goed deed mensen gelukkig en blij gemaakt te hebben (want we hebben zelden een ploeg gezien die zo gelukkig en blij was als die van vorige zaterdagavond). Enfin, het is ze gegund en misschien komen ze nu ook eens kijken als ze niet moeten spelen net als de talloze supporters die aanwezig waren en zonder wie het ons niet gelukt was... te verliezen.